Gösteri günü yaklaştıkça Flamenko’nun nefesini iliklerimize kadar hissediyoruz. Giyinip şuursuzca kendimizi salonda buluyoruz. Ne ara geldim ya buraya ben?!
“Ben şurayı bilmiyorum?”, “Bu hareket şöyle değil miydi ya?”, “Hangi ayakla başlıyorduk?” soruları arasında birbirimizle “dans iletişimine” geçtikten sonra, ekip ruhunu anımsayıp ayak bölümünü tekrarlıyoruz. “Biri Bizi Gözetliyor” ana konusu olmuşuz da haberimiz yok o sıralarda! Bölüm içinde birden depar atmamızla birlikte “hızlıyızzz” nidası geliveriyor tarafımdan :) (daha…)
ANTRE 