Garrotin Günlükleri – Biraz Drama?

Gösteri günü yaklaştıkça Flamenko’nun nefesini iliklerimize kadar hissediyoruz. Giyinip şuursuzca kendimizi salonda buluyoruz. Ne ara geldim ya buraya ben?!

“Ben şurayı bilmiyorum?”, “Bu hareket şöyle değil miydi ya?”, “Hangi ayakla başlıyorduk?” soruları arasında birbirimizle “dans iletişimine” geçtikten sonra, ekip ruhunu anımsayıp ayak bölümünü tekrarlıyoruz. “Biri Bizi Gözetliyor” ana konusu olmuşuz da haberimiz yok o sıralarda! Bölüm içinde birden depar atmamızla birlikte “hızlıyızzz” nidası geliveriyor tarafımdan :)

Bir enstrüman olarak Eva Yerbabuena…

İlk kez Türkiye’ye gelen Flamenko’nun usta isimlerinden Eva Yerbabuena İş Sanat’ın sezon kapanışını ekibiyle birlikte yaptı. Biz Flamenko’yu seven ve öğrenmeye çalışan insanlar; tabii ki heyecanla bekliyorduk kendisini.

Gösteriden önce, mekâna değinmesem olmayacak. Sahne güzeldi fakat ne yazık ki oturma düzeni çok kötüydü. Dümdüz sıralanmış koltuklardan gösteriyi seyredebilmek için uğraş verdik! Ha bir de buna önümde vırvır konuşan dörtlü kız kafilesi de eklenince sinir katsayım artsa da Eva ve ekibinin muhteşem performansları tüm olumsuzluklara katlanmamı sağladı. Ama o kızlara çok pis bilendim ya :) Kritiklerinizi gösteri sonrası yapacaktınız! Ülkemde “seyirci kültürü” yok ve korkarım olamayacak!

Operadaki Hayalet burada, aklımda!

Yıllardır beklediğim, gelmesinden umudu kesip yurt dışında seyretme hayallerini kurduğum ve sonunda geleceğini öğrenip aylar öncesinden bilet aldığım, en sevdiğim müzikal The Phantom Of The Opera (Operadaki Hayalet)’e nihayet kavuştum.

Garrotin Günlükleri – Yelpazenin Hikayesi

Önceki gün ayak tekniği çalışıp, temizlemenin mutluluğu ile yağmurlu ve kalabalık Beyoğlu sokaklarından sıyrılıp stüdyoya vardım. Kısa sohbet ritüelimizin ardından “hadi ısınalım, çalışalım” hevesiyle stüdyoya geçtik; meğer ders diğer stüdyoda imiş!

Klasik ısınma hareketlerimizin yanına, koreografiye girecek hareketleri ekleyerek kaynama noktasına ulaştık. Hedefimiz, ayak bölümüne kadar gelecek olan kısmı tamamlamaktı. Hikayemize, en son yelpazeyi açıp (şu ana kadar hayaldi, gerçek oldu!) yukarı doğru baktığımız yerden devam ettik.

“Muhteşem7’li”: Los Vivancos!

“Eğer şahinin yazgısı göğün en yükseklerine uçmaksa, bizim yazgımız da birlikte dans etmek.”

Evet, 1.5 aydır merakla beklediğim Los Vivancos gösterisini iki gün önce seyrettim. 7 Hermanos ve Aeternum gösterilerini birleştirdikleri Best of performansları yaklaşık bir buçuk saat sürerken, etkisinden kurtulmanın uzun zaman alacağı (48 saati geçti halen kurtulamadım) belli.