İSTANBUL BİR FESTİVALE DAHA KAVUŞUYOR… İSTANBUL OLE – İSTANBUL FLAMENKO FESTİVALİ

Yüzyıllar boyunca İspanya’da hüküm süren Fas kültürünü araştıran flamenko tarihçileri, 18. yüzyılda flamenkonun yoksul insanların acılarını, mutluluklarını, inançlarını, kısacası kendilerini ifade edebilmeleri için bir çıkış yolu olarak ortaya çıktığını belirtmektedirler.

İş hayatları boyunca çalışırken performe edilen flamenko, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında gösteri dünyasında ticari bir form haline gelmiştir. İspanya çingeneleri ise popüler hale gelmesinde en büyük rolü oynamıştır.

Kendi duruşum içerisinde var olmaya çalışıyorum

Bu söyleşinin taslak halini bulabildim bu sebeple giriş yazısı ve başlığını hatırlayamıyorum. Yanılmıyorsam başlığı bu şekilde atmıştık. Murat Garibağaoğlu’nu kimileri televizyondan kimileri tiyatrodan tanır. Bana göre onu tiyatrodan tanıyanlar çok daha şanslıdır çünkü sahnede devleşenlerdendir o. Olabildiğince mütevazi, sanki az önce sahnede üstün oyunculuk yeteneğiyle herkesi kendine hayran bırakan o değilmiş gibidir. Bu röportajı yaptığımızda yeni bir diziye başlıyordu. Sonraları o dizi yayından kaldırıldı. Hoş çok da umursamıyordu böyle şeyleri çünkü “memur” hayatını biliyordu. Şimdilerde tiyatroda yeni yeni rollere hayat vermeye devam ediyor… Mutlaka seyretmelisiniz, pişman olmayacaksınız :) Ama önce kimdir bu Murat Garibağaoğlu derseniz buyrun okuyun

Mütevazı bir genç yıldız

Hatırla Sevgili dizisinin yeni başlayacağı dönemlermiş o zamanlar. Mütevazi bir genç yıldız demiştik başlıkta pek de sevinmişti bu duruma :) Şimdilerde hem dizilerde oynamaya devam eden bir oyuncu hem de kendi filmini çeken (kampüste çıplak ayaklar) bir yönetmen. Bu işi gerçekten severek yaptığını biliyorum, yolu açık olsun… Sevdiğim söyleşilerden… Tabii Berna Akkıyal arkadaşımı da unutmamak gerek onunda katkılarıyla

Levon, Ali, Ruhi Bey ve diğerleri…

Uğur Polat çok sevdiğim bir oyuncudur; onunla tanışacak olmak başlı başına heyecan duymaya yetiyordu fakat karşımıza o kadar naif bir insan çıktıki bütün o heyecan dalgasını siliverdi üzerimizden. Yaşanılan bazı komik aksaklıklara rağmen her şey yolunda gitmişti:) Sevgili hemşom ve arkadaşım Esra ile yaptığımız söyleşiyi de paylaşmak istedim…

Işık tutmak için sahnede

Bir zamanlar ucundan kıyısından gazetecilik mesleğini tatmıştım. İletişimle ilgili işleri hep çok sevdim belkide sanatı çok sevmemden kaynaklanıyordur. İlk heyecanım, ilk röportajım idi… Sevgili Serhat’ın güzel cümleleriyle anlam kazandı… Bu blogda bir anlamda kendi arşivimi oluşturma imkanı veriyor bana. Sanırım yıl 2006. Keyifli okumalar…